ในปีนั้นฉันอายุยี่สิบเอ็ดปี และในวัยทองของชีวิตฉัน ฉันมีความหวังมากมายเหลือเกิน อยากจะรัก อยากกิน และอยากเป็นเมฆครึ่งเมฆบนท้องฟ้าในทันที

ทุกสิ่งมีราคา และราคาของความสุขคือความเจ็บปวด

เมื่อฉันไม่เห็นคุณ ฉันรู้สึกไร้เรี่ยวแรงและสับสน เมื่อไม่เห็นคุณ ฉันอยากรู้ว่าคุณหายไปไหน เมื่อฉันเห็นคุณ ฉันหัวเราะออกมาดังๆ เต็มเปี่ยม เมื่อเห็นคุณ ฉันแค่อยากจะจับมือคุณไว้!

ฉันไม่ใช่คนดีที่สุด แต่ฉันกล้าพูดว่า ฉันเหมาะสมที่จะอยู่กับคุณที่สุด ฉันชอบคุณมาก ดูแลคุณ และหวังว่าคุณจะแต่งงานกับฉัน และให้ฉันเป็นเทวดาผู้พิทักษ์ของคุณตลอดไป!

ฉันรู้จักเพื่อนนับไม่ถ้วน แต่มีกี่คนที่เข้าใจหัวใจของฉันจริงๆ?

การกระทำคือการรักษาความกลัว ความลังเลและการผัดวันประกันพรุ่งจะหล่อเลี้ยงความกลัวต่อไป

นับวันยิ่งนานขึ้น ความคิดของฉันก็ยิ่งลึกขึ้นเรื่อย ๆ ฉันต้องการหาสถานที่เงียบสงบในตอนกลางคืนหรือเช้าที่สดใสซึ่งฉันสามารถบอกคุณถึงความเหงาในใจได้

ชีวิตคือเส้นทางคดเคี้ยวบนภูเขา เป็นหลุมเป็นบ่อ มีหน้าผาอยู่ด้านข้าง ล้มก็ร้องไห้ ถ้าจะร้องไห้ กลัวอะไร อย่าทำเป็นอยู่ในใจ พูดตรงๆ ไม่อ่อนแอ เพราะการร้องไห้ไม่มีผลกับการเดินทางแต่เพิ่มได้นิดหน่อย ของความระมัดระวัง ภูเขาเต็มไปด้วยดอกไม้และทิวทัศน์ก็น่ารื่นรมย์ ถ้าเมาก็หัวเราะได้ ถ้าอยากจะหัวเราะ อย่าแสร้งทำเป็นถูกจองจำ ตรงไปตรงมา ไม่ภูมิใจ เพราะการหัวเราะครั้งเดียวไม่ส่งผลต่อการเดินทาง แต่ สามารถเพิ่มความมั่นใจ